Opis strony

Super piękna to blog o tematyce prozdrowotnej. Opisuje bardzo dokładnie problemy z jakimi spotykają się kobiety. Doradzam jak pozbyć się cellulitu? Po co wykonywać peeling? Dowiesz się tutaj czym są i jak powstają zmarszczki. Możesz przeczytać o przyczynach powstawania i metodach usuwania rozstępów. Na blogu znajdziesz informację jak leczyć trądzik różowaty? Powinny zainteresować Cię podstawowe informację dotyczące naszej odporności. Jest też coś dla mężczyzn, niekoniecznie przyjemnego jak temat łysienia. Na koniec polecam coś miłego czyli dlaczego warto się śmiać i dlaczego uśmiech kosztuje mniej od elektryczności a daje więcej światła?

Belka Mega Flavon

Cellulit - co to jest? Jakie są jego przyczyny? Rodzaje cellulitu.

Cellulit (lipodystrofia) jest pojęciem stosowanym wyłącznie w kosmetyce (dermatologia nie uwzględnia takiego stanu), czyli można powiedzieć problem czysto estetyczny.
Na początek trzeba rozróżnić dwa pojęcia: cellulit i cellulitis (stan zapalny tkanki podskórnej).
Cellulit to dystrofia (zaburzenie odżywienia np. tkanek) tkanki podskórnej o charakterze niezapalnym. 

Pierwsze jego objawy pojawiają się w następujących okresach życia: pokwitanie około 12%, ciąża około 20%, i menopauza około 25%.



Najczęstsza lokalizacja - tam gdzie głównie gromadzi się tkanka tłuszczowa, czyli:
- uda;
- podudzia i kolana;
- pośladki;
- biodra
- brzuch;
- ramiona;

Do dobrej diagnozy cellulitu wymagane jest dobre skośne oświetlenie. Głębokość i rozmiar zmian wskazuje na zaawansowany stan lipodystrofii.
Problem ten jest prawdziwą zmorą kobiet (u mężczyzn występuje dość rzadko). Powodem tego jest różnica w budowie tkanki łącznej u kobiet i u mężczyzn. U kobiet włókna kolagenu i elastyny są ułożone równolegle (zapewnia to lepszą rozciągliwość skóry np. w ciąży), co powoduje słabsze mocowanie komórek tłuszczowych i kapilar. U mężczyzn natomiast włókna kolagenu i elastyny układają się w siatkę, stanowi to mocne rusztowanie dla adypocytów i naczyń krwionośnych.

Wydawało by się, że cellulit dotyczy zwykle kobiet z nadwagą i otyłością, ale tak nie jest bo zdarza się również u kobiet szczupłych i wysportowanych.

Do powstania cellulitu dochodzi na skutek zmian proporcji między tkanką łączną budującą skórę a podskórną tkanką tłuszczową. W wyniku tego tkanka tłuszczowa rozkłada się nierównomiernie. Jest to zaburzenie o charakterze przewlekłym. Często używa się pojęcia "skórka pomarańczowa"- dlaczego?
Ponieważ skóra w miejscu nagromadzenia się tkanki tłuszczowej staje się gąbczasta, o nierównomiernych bruzdach i zgrubieniach, przypominająca właśnie powierzchnię pomarańczy.

Przyczyny powstania cellulitu:


- nawyki żywieniowe (niewłaściwa dieta) np. nadmierna spożywanie węglowodanów powoduje wzrost biosyntezy (tworzenia w organizmie) kwasów tłuszczowych i trójglicerydów, co prowadzi do wzrostu objętości komórek tłuszczowych;

- używki - alkohol i nikotyna mogą powodować trwałe zmiany w naczyniach krwionośnych, ponadto zubażają organizm w witaminy i sole mineralne co przyspiesza pojawianie się niekorzystnych zmian;

- budowa fizyczna (typ budowy) - kobiety o wąskich ramionach i rozbudowanej partii bioder mają większą skłonność do wystąpienia cellulitu, osoby wysokie o dobrze wykształconym układzie kostnym i mięśniowym w miarę upływu lat (i skłonności do przybierania tłuszczu) mają skłonność do pojawienia się cellulitu na całym ciele, natomiast osoby o długich kończynach, wąskich ramionach i wąskich biodrach nie wykazują skłonności do cellulitu;

- czynniki genetyczne (predyspozycje);

- wiotkość tkanki łącznej;

- zaburzenia w funkcjonowaniu układu limfatycznego (nieprawidłowe działanie pompy mięśniowej i tkanki łącznej) -w warunkach prawidłowych nadmiar płynów gromadzących się w przestrzeniach międzykomórkowych jest odprowadzany przez układ chłonny. Wraz z limfą usuwane są z tkanek szkodliwe metabolity. Ważne jest aby tkanka łączna była elastyczna, gdyż od niej zależy sprawna praca układu chłonnego. Jeśli jest przepuszczalna i miękka to metabolity zamiast wędrować do węzłów chłonnych, to osadzają się w adypocytach ;

- zaburzenia krążenia krwi - zaburzenia mikrokrążenia, pojawienie się cellulitu ma związek z nieprawidłowym usuwaniem szkodliwych produktów przemiany materii z tkanek- może być to skutkiem problemów z układem krążenia, zbyt wysokiego ciśnienia krwi w układzie żylnym, długiego zalegania krwi w naczyniach, słabego odprowadzania metabolitów ( problemy z zastawkami w żyłach, żylaki)- w tej sytuacji w komórkach tłuszczowych (adypocytach) gromadzi się nie tylko tłuszcz ale też szkodliwe metabolity;

- zaburzenia układu nerwowego - nadmierne gromadzenie się cząsteczek wody i tłuszczu można zaobserwować w zaburzeniach o charakterze emocjonalnym (np. silnie przeżywanych emocjach, stanach depresyjnych, stresie);

- zaburzenia układu trawiennego;

- zaburzenia hormonalne - zaburzenia pomiędzy poziomem estrogenów a progesteronu (w takiej sytuacji dochodzi do zatrzymania wody w organizmie, zaburzenia mikrokrążenia krwi, zwiększa się przepuszczalność naczyń krwionośnych i powstają obrzęki, ponadto estrogeny mają wpływ na budowę i elastyczność tkanki łącznej)- taką tendencję wzmagają preparaty hormonalne (np. środki antykoncepcyjne) - na podstawie własnych doświadczeń potwierdzam, że tak jest.

- wykonywana praca - rozwojowi cellulitu sprzyja praca stojąca lub siedząca (sprzyja to powstawaniu zastoju krążeniowego i utrudnianiu odpływu chłonki);

- aktualne lub przebyte choroby - szczególnie sprzyjającymi są: zaburzenia hormonalne, choroby serca i krążenia obwodowego, choroby nerek, choroby płuc, przewlekłe długotrwałe infekcje;

Cellulit nie powstaje oczywiście z dnia na dzień (to nie działa tak że dziś mam piękną gładką skórę, a jutro po obudzeniu nagle stanie się pofałdowana). Na początku powstaje zastój w naczyniach krwionośnych i limfatycznych, na skutek tego naczynia w podskórnej tkance tłuszczowej ulegają poszerzeniu. Jeśli nie zaczniemy działać to długie utrzymywanie się takiego stanu powoduje trwały obrzęk ścian naczyń włosowatych i podwyższenie ciśnienia krwi w naczyniach. Konsekwencją tego jest przechodzenie płynu z kapilar do przestrzeni międzytkankowych i gromadzenia się go w tym właśnie miejscu. Do zmian dochodzi także w tkance łącznej - jej włókna, które otaczają komórki tłuszczowe ulegają przerostowi i fibrosklerozie (czyli twardnieniu włókien). W konsekwencji dochodzi do upośledzenia przemiany materii i wymiany składników między komórkami a naczyniami. Ucisk stwardniałych włókien na nerwy może dawać uczucie nadwrażliwości, a nawet ból.

Przewaga syntezy (tworzenia) kwasów tłuszczowych nad ich rozkładem (lipolizą) powoduje przerost adypocytów- istota cellulitu.

Etapy rozwoju cellulitu:


- 0 etap - bez oznak cellulitu, ale z tendencją do zatrzymywania wody (obrzęki) i nadmierną przepuszczalnością naczyń włosowatych. Powierzchnia skóry jest gładka, po ujęciu skóry w fałd nie jest widoczne pofałdowanie;

- I etap - tzw. stadium obrzękowe - rozszerzone kapilary, słaba współpraca między kapilarami a adypocytami utrudniają właściwe odżywianie komórek tłuszczowych, dodatkowo niektóre obszary skóry wykazują zastoje krążeniowe (obszary o prawidłowym krążeniu są otoczone obszarami o krążeniu upośledzonym). Obserwuje się niewielkie zwłóknienia tkanki podskórnej, podczas leżenia i stania skóra jest gładka, natomiast przy ściśnięciu widać małe zagłębienia i uwypuklenia;

- II etap - w tym etapie występują skupiska komórek tłuszczowych wyraźnie zmienionych, otoczone stwardniałymi włóknami kolagenowymi, które utrudniają prawidłowe odżywienie adypocytów oraz usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Tutaj mamy już do czynienia z wyraźnym zwłóknieniem tkanki podskórnej, leżąc skóra wydaje się gładka, w pozycji stojącej widać lekkie uwypuklenia, przy próbie złapania (szczypania) skóry wyczuwalne są guzki i grudki;

- III etap - dochodzi tutaj do połączenia ognisk cellulitowych (powstają większe obszary zmienionej tkanki). Pojawia się również ból wynikający z ucisku guzków zwłókniałego kolagenu na włókna nerwowe i naczynia. Uwypuklenia są widoczne w każdej pozycji, czyli podczas stania i leżenia, a przy próbie szczypania wyczuwalne są guzki większych rozmiarów (rozdzielone są tkanką włóknistą).

Można stwierdzić, że jedną z głównych przyczyn powstania cellulitu są obrzęki.

Obrzęki można podzielić na trzy grupy:
- obrzęki pochodzenia sercowego - najczęściej występują w okolicach kostek stóp, skóra jest miękka, blada, z normalną wrażliwością na dotyk;
- obrzęki miesiączkowe - jeden z objawów PMS (zespołu napięcia przedmiesiączkowego), często pojawiają się w tygodniu poprzedzającym miesiączkę, są obrzękami pochodzenia hormonalnego;
- obrzęki grawitacyjne - spowodowane w skutek przebywania długi czas w jednej pozycji - stojącej lub siedzącej (nie działa tzw" pompa mięśniowa, dochodzi do zastoju w naczyniach), nadmiaru soli w diecie, lub też nadmiarem spożywanych płynów;

Jakie są przyczyny powstawania obrzęków:
- zaburzenia pracy nerek;
- zbyt słabe krążenie;
- zastoje w naczyniach limfatycznych;
- zaburzenia w pracy gruczołów dokrewnych, problemy hormonalne;
- zachwianie równowagi wodno- elektrolitowej;
- zaburzenie ilości białek;

Występuje również podział cellulitu na tzw: cellulit twardy i cellulit miękki (dość wiekowy już podział).

fot. Tips Times Admin
Cellulit twardy - skóra mimo, iż jest twarda to przy dotyku wyczuwalne są nierówności i guzki, w tym przypadku obserwujemy zmniejszoną ilość włókien kolagenowych i elastynowych w skórze, zwiększoną podatność na stłuczenia. Można powiedzieć, że jest to taka uwięziona tkanka tłuszczowa, która została zablokowana pomiędzy włóknami mięśniowymi.
Cellulit typu twardego jest najczęstszy u:
- kobiet wysportowanych;
- u tancerzy i tancerek;
- starszych kobiet;

Cellulit miękki - skóra wyglądem przypomina skórkę pomarańczy, z licznymi zagłębieniami i nierównościami, z wyczuwalnymi pod skórą guzkami i grudkami, po naciągnięciu skóry pojawiają się dołeczki, ten typ cellulitu często jest powiązany ze zmianami hormonalnymi.
Najczęściej pojawia się na: ramionach, brzuch, pośladki, zewnętrzna strona ud.

Obecnie najpopularniejszy jest podział na cellulit wodny i cellulit lipidowy (tłuszczowy).

Cellulit tłuszczowy - na skutek upośledzonego odprowadzania produktów przemiany materii, dochodzi do ich zalegania w okolicy komórek tłuszczowych. Z nadmiernej podaży cukrów i kwasów tłuszczowych powstają trójglicerydy. Komórki tłuszczowe stają się jakby "śmietnikiem"- powiększają się i gromadzą substancje które w normalnych warunkach powinny zostać usunięte. Adypocyty mają niezwykłą możliwość powiększania się i układania w grupy (mogą powiększyć się dziesięciokrotnie, a znane są przypadki powiększenia sześćdziesięciokrotnego komórek tłuszczowych).

Cellulit wodny - u kobiet na wypadek ewentualnej ciąży i karmienia tworzy się pewna rezerwa ustrojowa, tzn. pewna ilość wody i tłuszczu jest odkładana w tkankach. Następnie następuje przesunięcie tej rezerwy w kierunku zewnętrznej warstwy skóry. W normalnych okolicznościach rezerwa ta pod koniec cyklu powinna zostać usunięta, jeśli natomiast dojdzie do jakichś zaburzeń hormonalnych to może dojść do powstania i rozwoju cellulitu.

Najprostszym sposobem na zdiagnozowanie cellulitu jest test ręczny.
Obejmujemy kawałek skóry np. na udzie palcami obu rąk i naprzemiennie uciskamy tkankę i wypychamy ją do góry. Jeśli cellulit nas dotyczy to w czasie ucisku skóra ulegnie zniekształceniom, i zaobserwujemy "skórkę pomarańczową". Test ten potrafi wykrywać nawet bardzo wczesne fazy cellulitu.

Jest jeszcze inna metoda diagnozy - metoda termograficzna, która wykorzystuje różnicę temperatur między zdrową a zniekształconą tkanką.



Czy Wy również się z tym zgadzacie?


W kolejnym poście napiszę jak walczyć z cellulitem różnymi metodami, postaram się przybliżyć które substancje czynne w kosmetykach pomogą w walce z naszym odwiecznym "wrogiem". Ale pamiętajcie, że walka z cellulitem jest walką ciągłą - jeśli uda Wam się go pozbyć to bardzo ważna jest dalsza profilaktyka. Wy możecie zapomnieć o cellulicie, ale on o Was niekoniecznie.





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz